معنی کند و مند - جستجوی لغت در جدول جو

کند و مند

لغت نامه دهخدا

(گَ دُ مَ)

هر چیز خراب و فاسد و معیوب.
- امثال:
هر جا که گند و مند است، مال من دردمند است. (امثال و حکم دهخدا ج 4 ص 1913)

(اَ دُ دَ)

بمعنی تار و مار که زبر و زیر باشد و هم پاشیده و پراکنده باشد. (از هفت قلزم بنقل از یادداشتهای لغت نامه). و رجوع به اندوند شود

لغت نامه دهخدا

خند و تند

(خَ دُ تَ)

ترت مرت. زیر و زبر. تاخت و تاراج. پراکنده. پریشان، بزیان آمده، نقصان رسیده. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) :
از صرصر فنا همه گشتند تار و مار
وز تندباد قهر اجل جمله خند و تند.
شمس فخری

لغت نامه دهخدا

تند و خند

(تَ دُ خَ / تُ دُ خُ)

تار و مار که زیروزبرشده و ازهم پاشیده باشد. (برهان). تار و مار و زیر و زبر و سرنگون و ازهم پاشیده. (ناظم الاطباء). تند و خوند. رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

لند و لند

(لُ دُ لُ)

غر و غر. رجوع به لندلند و لندیدن شود

لغت نامه دهخدا

خند و تند

تاخت و تاراج، پریشان

فرهنگ لغت هوشیار

تند و خند

تار و مارزیر و زبراز هم پاشیده

فرهنگ لغت هوشیار

کرد و مرد

پست و فرومایه خرد و نا چیز: (لاغ این چرخ ندیم کرد و مرد آب روی صد هزاران چون تو برد) (مثنوی)

فرهنگ لغت هوشیار

گند ومند

خراب فاسد معیوب: هر جا که گند و مند است مال من دردمند است

فرهنگ لغت هوشیار

کند مند

خراب شده و فرو ریخته: سمرقند کند مند بدینت کی افگند ک از چاچ ته بهی، همیشه ته خهی، (ابوالینبغی. مسالک الممالک ابن خرداذبه 25)، پریشان و خراب: مادر بسیار فرزندی ولیک خوار داریشان همیشه کند مند. (ناصر خسرو)

فرهنگ لغت هوشیار

تند و خند

((تُ دُ خَ))

تار و مار، از هم پاشیده

فرهنگ فارسی معین

کرد و مرد

((کُ یا کِ یا کَ دُ مُ))

پست و فرومایه، خرد و ناچیز

فرهنگ فارسی معین

کند مند

آبادان، اکنون از این واژه مفهومی مغایر با معنی ابتدایی

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی کند و مند - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما